WODY LECZNICZE
Solanki chlorkowo—sodowe, bromkowe, magnezowe, z dużą zawartością pierwiastków śladowych, ługowane ze złóż kopalni soli w Inowrocławiu.
SZCZEGÓŁOWE WSKAZANIA LECZNICZE DLA DOROSŁYCH
Tutejsza woda wpływa pozytywnie na leczenie wielu dolegliwości. Reumatoidalne zapalenie stawów. Zespoły pokrewne rzs i zzsk. Choroba zwyrodnieniowa stawów. Dna moczanowa. Twardzina. Toczeń rumieniowy uogólniony. Pozastawowe choroby reumatyczne. Zespół rwy kulszowej i ramiennej. Stany po zabiegach operacyjnych jądra miażdżystego. Stany po zapaleniu wsierdzia. Choroba niedokrwienna serca. Stany po zawale serca. Nadciśnienie tętnicze w I i II okresie. Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy. Choroby dróg żółciowych i pęcherzyka żółciowego. Przewlekłe zapalenie trzustki. Zaburzenia czynnościowe pęcherzyka i dróg żółciowych. Przewlekłe zapalenie wątroby. Przewlekłe nieżyty i zaburzenia czynnościowe jelita grubego i jelita cienkiego. Przewlekły nieżyt żołądka z niedokwaśnością. Dolegliwości wieku starczego. Ograniczenie sprawności życiowej.
INFORMACJE O MIEJSCOWOŚCI
Inowrocław – stolica Kujaw Zachodnich – leży na Pojezierzu Kujawskim, w miejscu gdzie zbiegają się liczne szlaki drogowe i kolejowe tworząc jeden z najważniejszych węzłów komunikacyjnych kraju. Jednocześnie znajduje się w pobliżu szlaków wodnych i turystycznych – pieszych i kołowych – przecinających w różnych kierunkach niezwykle atrakcyjny krajobrazowo i kulturowo region kraju.
W dokumentach po raz pierwszy pojawia się Inowrocław w 1185 r. jako „Novo Wladislaw” (później także, „Junovladislavia”), określony jako osada targowa. Prawa miejskie otrzymał od księcia Kazimierza kujawskiego w 1267 r. Do wygaśnięcia linii Piastów kujawskich pełnił funkcję jednej ze stolic książęcych. Położony w pobliżu granicy państwa krzyżackiego był najeżdżany przez Krzyżaków, a także pełnił kilkakrotnie funkcję miejsca zjazdów i układów z Zakonem (np. w 1321 r. ogłoszono tu wyrok sądu papieskiego w sporze króla Władysława Łokietka z Krzyżakami, a w r. 1397 królowa Jadwiga przeprowadziła rozmowy z mistrzem zakonnym Konradem von Jungingen). Rozwój miasta wspieranego licznymi przywilejami królewskimi zahamowały wojny szwedzkie XVII i XVIII w. W 1772 r., w wyniku I rozbioru Polski znalazł się Inowrocław pod panowaniem pruskim.